Loïs Richard creates layered textile works using Risograph printing, balancing between two-dimensional image and three-dimensional form. Her pieces invite slow, attentive viewing, encouraging the audience to discover subtle details and hidden layers. By hovering between surface and space, they engage the viewer not only visually but also physically—highlighting the tactile qualities of the materials and inviting a sensory, embodied experience. Central themes in her work include communication, identity, human interaction, and the ways cultural traditions and physical environments shape who we are. She also explores how we cope with loss and how urban spaces influence our emotions and behavior.As an introverted person, Richard is acutely aware of how quieter voices are often overlooked. This awareness is woven into both her teaching and her artistic practice. She aims to create inclusive spaces—both literal and conceptual—where different perspectives can be seen, heard, and valued.Her work navigates the tension between contrasts: the static and the dynamic, play and structure, silence and expression, architecture and nature. She is particularly interested in how built environments can evoke emotional states such as sadness or a sense of togetherness.Richard also examines the idea of authorship in contemporary art. Is a work defined solely by the artist, or do material makers, tools, and even the viewer share in its creation? Her practice questions conventional ideas of ownership and authorship, exploring how meaning and intellectual property evolve over time.Since graduating from the Royal Academy of Art in 2017, Richard has embraced Risograph printing as a central technique in her work. She experiments with unconventional materials, creating large-scale, layered textile installations that blend architectural forms, botanical elements, and personal imagery—pushing the technical and conceptual limits of Risography.

NL: 
 

Loïs Richard ontwikkelt ruimtelijke, gelaagde textiele installaties waarin Risoprint en stof elkaar ontmoeten. In haar werk onderzoekt zij hoe menselijke emoties, sociale structuren en fysieke omgevingen elkaar beïnvloeden. Thema’s als communicatie, identiteit en verlies krijgen vorm in subtiele beelden en tactiele composities die uitnodigen tot verstilling en aandachtig kijken.

Haar installaties balanceren tussen beeld en ruimte, spel en structuur, natuur en architectuur. Door onconventionele materialen en druktechnieken te combineren, creëert zij verrassende, zintuiglijke ervaringen waarin persoonlijke en universele verhalen samenkomen. Richard verkent daarbij de grenzen van auteurschap en de actieve rol van de toeschouwer in de betekenis van een werk.

Sinds haar afstuderen aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten Den Haag (2017) werkt zij aan projecten waarin experiment, materiaalonderzoek en conceptuele verdieping centraal staan.

Loïs Richard maakt gelaagde textiele werken waarin ze Risoprint-techniek combineert met de fysieke eigenschappen van stof. Haar werk beweegt zich tussen beeld en vorm, tussen oppervlakte en ruimte. Het nodigt uit tot langzaam, aandachtig kijken, waarbij verborgen details en subtiele lagen zich pas na verloop van tijd prijsgeven. Die gelaagdheid zorgt ervoor dat de toeschouwer niet alleen visueel, maar ook fysiek betrokken raakt — het werk spreekt aan op het niveau van aanraking en zintuiglijke beleving.

Communicatie, identiteit en de manier waarop menselijke interacties, culturele tradities en fysieke omgevingen ons vormen, lopen als rode draad door haar werk. Daarbij onderzoekt zij hoe we omgaan met verlies en hoe stedelijke ruimtes ons gevoel en gedrag beïnvloeden. Die thematiek vertaalt zich in installaties waarin persoonlijke beelden, architectonische vormen en botanische elementen samensmelten tot een poëtische, ruimtelijke ervaring.

Richard is zich als introvert sterk bewust van de positie van de stille stem. Dit bewustzijn klinkt door in zowel haar artistieke praktijk als haar rol als docent. Ze creëert plekken — zowel fysiek als conceptueel — waar ruimte is voor uiteenlopende perspectieven en waar kwetsbaarheid en kracht naast elkaar mogen bestaan.

Haar werk balanceert voortdurend op het snijvlak van tegenstellingen: stilstand en beweging, spel en structuur, verstilling en expressie, architectuur en natuur. Ze onderzoekt hoe gebouwde omgevingen emoties kunnen oproepen, van melancholie tot verbondenheid.

Daarnaast bevraagt Richard in haar praktijk het idee van auteurschap in de hedendaagse kunst. Is een kunstwerk uitsluitend het product van de maker, of spelen materialen, technieken, en zelfs de kijker een actieve rol in het ontstaan van betekenis? Deze vragen vormen een terugkerend uitgangspunt in haar werk, waarin het proces minstens zo belangrijk is als het eindresultaat.

Sinds haar afstuderen aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in 2017 heeft zij Risoprint omarmd als een essentieel onderdeel van haar praktijk. Ze verkent de grenzen van deze techniek door te experimenteren met onconventionele materialen en grote, gelaagde textiele installaties. Zo ontwikkelt zij een beeldtaal waarin technische beheersing, conceptuele diepgang en zintuiglijke ervaring samenkomen.